Vanochtend wordt ik (Bas) rond 8 uur wakker en ik app Vitali dat ik wakker ben. Dat hebben we gisteren afgesproken zodat ik met hem mee naar de Banja, een Russische sauna kan.
Hij reageert terug dat hij er over een uurtje is, dus ik kleed me aan, poets mijn tanden en verlaat de kamer voor het ontbijt. Alles hopelijk zonder Eric en Mario wakker te maken.
Beneden eet ik een klein, licht ontbijt en een beetje later dan gepland staat een taxi met Vitaly aan boord voor de deur en we rijden naar de Banja, maar voordat we er zijn worden uit eenkofferbakvaneen auto langs de weg twee bossen eikenbladeren met dennenolie gekocht.
Aangekomen in de Banja wordt ik begroet door de vaste zaterdagochtend groep van een stuk of 10 mannen, Vitali’s Banja-vrienden, waarvan er een de leiding heeft en telkens de Banja klaar maakt voor een ronde.
Hij reageert terug dat hij er over een uurtje is, dus ik kleed me aan, poets mijn tanden en verlaat de kamer voor het ontbijt. Alles hopelijk zonder Eric en Mario wakker te maken.
Beneden eet ik een klein, licht ontbijt en een beetje later dan gepland staat een taxi met Vitaly aan boord voor de deur en we rijden naar de Banja, maar voordat we er zijn worden uit eenkofferbakvaneen auto langs de weg twee bossen eikenbladeren met dennenolie gekocht.
Aangekomen in de Banja wordt ik begroet door de vaste zaterdagochtend groep van een stuk of 10 mannen, Vitali’s Banja-vrienden, waarvan er een de leiding heeft en telkens de Banja klaar maakt voor een ronde.
Het geheel oogt behoorlijk Russisch en dat kan ook kloppen want het is een Russische sauna.
Deze is al meer dan 100 jaar oud en stamt dus uit het beging van het Sovjet tijdperk.
Door een deurtje en een gangetje komen we in de omkleedruimte met een stuk of 20 “lockers”, een deur naar het toilet, een naar de massage-ruimte en een naar een tussen ruimte die weer leidt naar
een soort van kantine met bankjes en tafeltjes en naar de was-/douche-/dompeltuimte. Daar staat aan een kant van de ruimte een opgemetselde en betegelde bak van ca 1,3m hoog, 4m laan hem 2m breed
met ijskoud water dat continu wordt ververst uit een meer dan 100 meter diepe bron.
Aan de overzijde is de deur naar de Banja, de sauna-ruimte. Daar zijn 4 lagen ruwe houten banken en in een muur zit een grote stalen deur op zo’n 1,5 meter hoogte. De Banja leider zorgt dat de
ruimte telkens wordt voorbereid door er water met een soort geurende olie van dennenhout uit Siberië in wordt gegooid. Een enorm heet klusje, want als die stalen deur open gaat kijk je in een
oven met allemaal roodgloeiende metalen staven die ze de hele nacht hebben opgestookt.
We kleden ons uit in de kleed ruimte en onze spullen gaan in de lockers. Die worden “op slot” gedaan door ze dicht te duwen. Er zit geen klink op en als ze weer open moeten halen we gewoon een
kling die op alle lockers past “Russian method”. We slaan een handdoeken om en gaan naar binnen. Onderweg wordt iedereen met een ferme handdruk
begroet en ik wordt natuurlijk aan iedereen voorgesteld. In de wasruimte wachten we tot de leider het sein heeft dat de Banja gereed is. Hij maakt de deur open en gaat als eerste binnen, waarna
wij allemaal volgen. We nemen elk een houten plankje mee waarop we kunnen zitten, op de opgevouwen handdoek. Oh ja, we hebben allemaal een traditioneel Kyrgyzische muts op om het hoofd tegen de
hitte te beschermen, want de Banja is behoorlijk heet 🥵 . Ik ben wel wat gewend van de Finse sauna’s die we in Nederland vaker doen, maar dit
is toch van een andere orde omdat de luchtvochtigheid behoorlijk hoog is (misschien wel 50%). Dat houden we zo’n vijf tot tien minuten vol en dan spoed iedereen zich weer naar buiten. Even af
douchen en dan het ijskoude dompelbad in. Heerlijk!
Dat ritueel herhaalt zich en daarna gaan we in de “kantine” wat drinken en er wordt volop gesocialized. Natuurlijk wordt ik met Vitaly als vertaler
zo goed mogelijk in de gesprekken betrokken, maar het beste gaat dat een op een. En zo komt gedurende de ochtend iedereen even met mij kletsen, met of zonder Vitaly, op hun beste Engels of een
paar woorden Duits. Ze zijn erg geïnteresseerd wat ik in Kyrgyzstan gedaan heb en wat ik ervan vind en ze zijn erg onder de indruk van onze fiets prestatie. Als ik dan aangeef dat Kyrgyzstan een
van de mooiste landen is die ik ken en de mensen het vriendelijkste volk heb ik dikke punten gescoord. Die uitspraken van mij zijn trouwens welgemeend en terecht.
De tweede ronde volgt en we gaan weer twee keer de Banja in, waarna weer thee wordt gedronken en honing gegeten; uit een schaaltje als pure honing en
uit een glas waaruit een stuk honingraat wordt gebroken dat je in de komt stopt en uitzuigt/uitkauwd, waarna je de raat zelf (paraffine) weer uitspuugt. De derde ronde volgt en deze keer wordt ik in de tweede Banja-gang door Vitaly met de de eikenbladeren “bewaaijerd” en “afgeranseld” daarmee
wordt de bloedsomloop nog verder gestimuleerd en gaan de poriën nog verder open. Het is bijna niet te harden en begint bijna pijn te doen als het klaar is en we naar buiten vluchten. De douche en
het dompelbad zijn nu nog fijner.
Als ik in de kantine vervolgens een goedje te drinken krijg van home made geperste wijndruiven met ..?.., aangelengd met water
beginnen mijn darmen te protesteren en moet ik maken dat ik op het toilet kom. “Dat is de bedoeling, dat hoort bij de reiniging” wordt mij verzekerd, pfoeh.
In de laatste Banja gang krijg ik nog een keer een pak slaag met de eikenbladeren. Na de douche en het dompelbad krijg ik een full
body scrub met een heel ruw washandje door Vitaly (alleen de voorkant moet ik zelf doen) en daarna moet ik me met zeep en shampoo wassen. Nog een keer in de Banja en de geopende poriën krijgen
voor het laatst op hun donder en we zijn klaar. Wauw 🤩
We kleden ons weer aan en ik bedank de Banja leider hartelijk voor een fantastische ervaring en hij heeft trots en met een grote
glimlach aan dat hij dat heel graag heeft gedaan en ik nu een reden heb om vaker naar Kyrgizstan terug te komen. Ik heb verder nog iedereen bedankt di ik in de kleedkamer tegenkwam.
Uiteindelijk heb ik met iedereen gepraat en voelde ik mij behoorlijk op mijn gemak. Ondanks mijn taal barrière en mijn duidelijk
andere uiterlijk hebben deze fantastische mensen mij als voorbijganger gewoon in hun groep opgenomen.
Met het naar buiten gaan vroeg de Banja-moeder, een wat oudere vrouw of ik getrouwd was, zo niet zocht zij nog een
man.
Gelukkig heb ik Desiree en een trouwring om mijn vinger
😂
Reactie schrijven