Wauw, wat hebben wij lekker geslapen zeg.
Het hotel is echt fantastisch; rustig, lekker koel, heerlijke bedden, fijne badkamer en een heerlijk ontbijt met alles erop en eraan. Volgens Vitaly is dit een van de drie beste enwathembetrefthet fijnste hotel in het land.
Als we klaar zijn met opstaan, aankleden en ontbijten wandelen we naar de Osh Bazar, zo’n drie kwartier lopen vanaf het hotel. Een mooie manier in de sfeer van de stad te proeven. Detemperatuurisnogaangenaam onder de dertig graden en we is al behoorlijk wat bedrijvigheid.
De Bazaar is geweldig, letterlijk alles is er te koop wat een mens nodig heeft en alles is prachtig uitgestald en veel schoner dan wij hadden verwacht. Zelfs in de vleeshallen, daarwordendevloerencontinu geveegd, het is er koel en er is geen vlieg te bekennen. Toch is het echt anders dan bij ons. Hier wordt het vlees voor onze ogen in grote stukken gehakt. Letterlijk, wantinhetmidden staanstevige kerels met grote bijlen er serieus op lost te hakken.
Het orgaanvlees heeft een eigen afdeling, net als het vet en de ingewanden (álles wordt verkocht).
Veel vrolijker ogende gedeeltes van de Bazaar zijn de grote vlaktes met snoep, specerijen en groente en fruit. Alles wordt prachtig en kleurrijk gepresenteerd en alles ziet er goed enheerlijkuit.Weslenteren ook door huishoudelijke apparaten, kleding, sieraden, militaire uitrustingen - wapens zien we niet, dat zal wel op speciaal verzoek in een soort achterkamer verkocht worden.Hetiseenwirwar van verkoper en kopers, maar alles komt georganiseerd en beheers over.
Na de Bazaar wandelen we naar het overheidsdistrict. Een groter contrast kun je bijna niet hebben met de Bazaar. De straten zijn breed en goed onderhouden, de gebouwen mooi, metveelmarmerenwandschilderingen. Op het grote plein zien we nog net even de wisseling van de wacht met grote petten en nog grotere stappen paraferen de twee nieuwe wachters naar hun collega’s om dieaftelossenbij de wacht van de nationale vlag.
We bezoeken het National Museum of History en doorlopen de verdiepingen terwijl we via Engelse teksten geïnformeerd worden over de geschiedenis van Kyrgyzstan van de steentijd tot nu,metartifactenenbeelden van een bewogen geschiedenis. Een mooi museum, goed dat we dit gedaan hebben.
We wandelen verder langs overheidsgebouwen en komen uiteindelijk in een groot park in een mooi restaurant op het terras terecht. Heerlijk in de schaduw met een licht briesje is het hierheerlijk toeven en we genieten van onze lunch met salade, soep, koffie en thee.
Terug in het hotel lekker even naar het zwembad en wat luieren. En tegen half acht komen Vitaly en medewerker Arseniy ons halen voor het avondeten. Maar eerst rijden wa naar een heuse Duitsebierbrouwerij, een echt Braubaus dat door vrienden van Vitaly (met zijn Duitse roots) zo’n 25 jaar geleden hebben opgezet. We drinken een heerlijk pils en de sfeer is alsof je in München bent.Terwijlwed daar staan geven de Vitaly een kado dat Eric en Mario ‘s-middags hebben samengesteld in een grote supermarkt, met louter Nederlandse producten zoals kaas, een flesje Heineken, een blik Amsterdambier, drop (dat hadden we nog vanuit Nederland) en nog wat Nederlands snoepgoed zoals Marsen, en Laus chips. Het enige dat niet uit Nederland komt is een vel Vodka. Is is overdonderd van dit kado enneemt het heel graag in ontvangst.
Het avondeten is in een enorme shaslikzaak. We zitten overdekt buiten, samen met nog een paar honderd andere gasten. Dit is volgens Vitaly de allerbeste shaslikzaak van Bishkek en omdat er gemiddeldzo’n duizend kilo vlees per dag doorheen gaat weet je ook zeker dat het vers is.
We drinken nog een paar potten bier en krijgen brood en een salade geserveerd van komkommer en tomaat. Bas plukt onopvallend alle tomaten van het gezamenlijke bordje terwijl Mario en Eric zichttegoed doen aan de komkommer.
Vitaly heeft het vlees besteld en het is erg lang wachten en hij stuurt Arseniy regelmatig om te kijken waar het blijft. Intussen werpen we ook nog een blik in de “keuken”. Omringd door barbecuesgrillen een aantal grilmeesters meters en meters aan shasliks.
Uiteindelijk krijgen we onze eerste en later ook onze tweede portie shaslik. Lange spiezen met lamsribjes en een spies met lever. Nou zijn wij alle drie niet zo echt fan van orgaanvlees, maar dit iseen echte verassing: het is heerlijk. De lamsribjes trouwens ook en wij “eten-tot-de-nek-krak”.
Na het eten, het is inmiddels tegen middernacht, leiden Vitaly en Arseniy ons rond door een nieuw gedeelte van Bishkek. Een enorm park met een gigantische scatebaan waar we een praatje maken met eenvan de scaters, een vriend van Vitaly en nationaal kampioen scaten. Er is ook een soort karaoke arena, er rijden verlichtte treintjes er zijn ijskraampjes en vanalles meer en het wemelt er van demensen, oom met jonge kinderen. Nu is de temperatuur immers aangenaam aan kun je hier zijn.
We eindigen in een soort outdoor lounge bar aan het wakeboarden water en de man achter de bar is dezelfde als die ons bij Vitaly in de winkel de drankjes en de espresso serveerde. We komen nog even in gesprek met een paar jonge Bishkekers en het toeval wil dat er een tijdens zijn studie een tijdje in Eindhoven heeft gewoond en zijn vrouw in Rotterdam. Dus een paar woorden Nederlands zijn grappig en ze spreken goed Engels, dus leuke gesprekken met de locals.
Na een paar biertjes en afsluitend met een Jägermeister worden we tegen twee uur naar het hotel terug gebracht en ploffen we op bed.
Welterusten.
Het hotel is echt fantastisch; rustig, lekker koel, heerlijke bedden, fijne badkamer en een heerlijk ontbijt met alles erop en eraan. Volgens Vitaly is dit een van de drie beste enwathembetrefthet fijnste hotel in het land.
Als we klaar zijn met opstaan, aankleden en ontbijten wandelen we naar de Osh Bazar, zo’n drie kwartier lopen vanaf het hotel. Een mooie manier in de sfeer van de stad te proeven. Detemperatuurisnogaangenaam onder de dertig graden en we is al behoorlijk wat bedrijvigheid.
De Bazaar is geweldig, letterlijk alles is er te koop wat een mens nodig heeft en alles is prachtig uitgestald en veel schoner dan wij hadden verwacht. Zelfs in de vleeshallen, daarwordendevloerencontinu geveegd, het is er koel en er is geen vlieg te bekennen. Toch is het echt anders dan bij ons. Hier wordt het vlees voor onze ogen in grote stukken gehakt. Letterlijk, wantinhetmidden staanstevige kerels met grote bijlen er serieus op lost te hakken.
Het orgaanvlees heeft een eigen afdeling, net als het vet en de ingewanden (álles wordt verkocht).
Veel vrolijker ogende gedeeltes van de Bazaar zijn de grote vlaktes met snoep, specerijen en groente en fruit. Alles wordt prachtig en kleurrijk gepresenteerd en alles ziet er goed enheerlijkuit.Weslenteren ook door huishoudelijke apparaten, kleding, sieraden, militaire uitrustingen - wapens zien we niet, dat zal wel op speciaal verzoek in een soort achterkamer verkocht worden.Hetiseenwirwar van verkoper en kopers, maar alles komt georganiseerd en beheers over.
Na de Bazaar wandelen we naar het overheidsdistrict. Een groter contrast kun je bijna niet hebben met de Bazaar. De straten zijn breed en goed onderhouden, de gebouwen mooi, metveelmarmerenwandschilderingen. Op het grote plein zien we nog net even de wisseling van de wacht met grote petten en nog grotere stappen paraferen de twee nieuwe wachters naar hun collega’s om dieaftelossenbij de wacht van de nationale vlag.
We bezoeken het National Museum of History en doorlopen de verdiepingen terwijl we via Engelse teksten geïnformeerd worden over de geschiedenis van Kyrgyzstan van de steentijd tot nu,metartifactenenbeelden van een bewogen geschiedenis. Een mooi museum, goed dat we dit gedaan hebben.
We wandelen verder langs overheidsgebouwen en komen uiteindelijk in een groot park in een mooi restaurant op het terras terecht. Heerlijk in de schaduw met een licht briesje is het hierheerlijk toeven en we genieten van onze lunch met salade, soep, koffie en thee.
Terug in het hotel lekker even naar het zwembad en wat luieren. En tegen half acht komen Vitaly en medewerker Arseniy ons halen voor het avondeten. Maar eerst rijden wa naar een heuse Duitsebierbrouwerij, een echt Braubaus dat door vrienden van Vitaly (met zijn Duitse roots) zo’n 25 jaar geleden hebben opgezet. We drinken een heerlijk pils en de sfeer is alsof je in München bent.Terwijlwed daar staan geven de Vitaly een kado dat Eric en Mario ‘s-middags hebben samengesteld in een grote supermarkt, met louter Nederlandse producten zoals kaas, een flesje Heineken, een blik Amsterdambier, drop (dat hadden we nog vanuit Nederland) en nog wat Nederlands snoepgoed zoals Marsen, en Laus chips. Het enige dat niet uit Nederland komt is een vel Vodka. Is is overdonderd van dit kado enneemt het heel graag in ontvangst.
Het avondeten is in een enorme shaslikzaak. We zitten overdekt buiten, samen met nog een paar honderd andere gasten. Dit is volgens Vitaly de allerbeste shaslikzaak van Bishkek en omdat er gemiddeldzo’n duizend kilo vlees per dag doorheen gaat weet je ook zeker dat het vers is.
We drinken nog een paar potten bier en krijgen brood en een salade geserveerd van komkommer en tomaat. Bas plukt onopvallend alle tomaten van het gezamenlijke bordje terwijl Mario en Eric zichttegoed doen aan de komkommer.
Vitaly heeft het vlees besteld en het is erg lang wachten en hij stuurt Arseniy regelmatig om te kijken waar het blijft. Intussen werpen we ook nog een blik in de “keuken”. Omringd door barbecuesgrillen een aantal grilmeesters meters en meters aan shasliks.
Uiteindelijk krijgen we onze eerste en later ook onze tweede portie shaslik. Lange spiezen met lamsribjes en een spies met lever. Nou zijn wij alle drie niet zo echt fan van orgaanvlees, maar dit iseen echte verassing: het is heerlijk. De lamsribjes trouwens ook en wij “eten-tot-de-nek-krak”.
Na het eten, het is inmiddels tegen middernacht, leiden Vitaly en Arseniy ons rond door een nieuw gedeelte van Bishkek. Een enorm park met een gigantische scatebaan waar we een praatje maken met eenvan de scaters, een vriend van Vitaly en nationaal kampioen scaten. Er is ook een soort karaoke arena, er rijden verlichtte treintjes er zijn ijskraampjes en vanalles meer en het wemelt er van demensen, oom met jonge kinderen. Nu is de temperatuur immers aangenaam aan kun je hier zijn.
We eindigen in een soort outdoor lounge bar aan het wakeboarden water en de man achter de bar is dezelfde als die ons bij Vitaly in de winkel de drankjes en de espresso serveerde. We komen nog even in gesprek met een paar jonge Bishkekers en het toeval wil dat er een tijdens zijn studie een tijdje in Eindhoven heeft gewoond en zijn vrouw in Rotterdam. Dus een paar woorden Nederlands zijn grappig en ze spreken goed Engels, dus leuke gesprekken met de locals.
Na een paar biertjes en afsluitend met een Jägermeister worden we tegen twee uur naar het hotel terug gebracht en ploffen we op bed.
Welterusten.
Reactie schrijven