Vandaag nemen we een rustdag in het yurt kamp.
Vannacht hebben we heerlijk geslapen in onze yurt, op echte bedden met lekker zware dekens.
Om 3 uur moest ik plassen en ben dus naar buiten geweest. Dat plassen was niet zo bijzonder, maar de sterrenhemel wel. Ontelbare sterren in een wolkenloze hemel en geen lichtvervuiling zoals bij ons. Zelfs de Melkweg was bijzonder goed te zien en de grote Beer stond laag boven de horizon en leek helderder en groter dan bij ons.
Tegen 7 uur waren we allemaal wakker en na ons in de zon te hebben gewassen zijn we aan het ontbijt gegaan. Lekker gebakken eitjes, porridge (havermout pap) en brood met koffie of thee. Helemaal prima.
Verder hebben we deze dag lekker weinig gedaan. We hebben op onze stoeltjes voor de yurt gezeten en de omgeving in ons opgenomen- daar kun je uren mee zoet zijn.
Bas repareert de waterzuiveraar met twee laagjes seconden lijm en een laag duct tape terwijl Eric de lekke band plakt. Bas maakt ook een noodklem op beide achtertassen, want de kunststof klemmen die de tassen tegen de Achterhoek moeten houden zijn allebei afgebroken. Twee touwtjes en een paar door Mario vakkundig gelegde knopen doen wonderen (gaan we van uit).
Tegen 1 uur gaan we lunchen in de grote tent, waar we een soort groentesoep met pasta envelopjes geserveerd krijgen met groente, brood en met een soort ravioli met groente. Khadar voelt zich schuldig dat er geen vlees in zit, maar dat was op onze uitdrukkelijke wens zo gemaakt.
We eten alles op en Khadar houdt ons gezelschap met zijn 1 jaar jonge dochtertje, een scheet van een meisje, compleet in het roze gestoken, vrolijk en extreem onderzoekend. Ze loopt overal naartoe en onderwerpt alles al brabbelend en zingend aan een grondige inspectie.
Na het eten hebben we onze fietsen gepoetst. Weer even alle modder en troep van de afgelopen reis eraf en de ketting opnieuw geolied zodat ze morgen er weer tegenaan kunnen. We zitten verder nog lekker in het zonnetje en een van de tieners in het kamp vraagt of hij even op een van onze fietsen mag fietsen. Natuurlijk mag dat en Eric zet het zadel van zijn fiets wat lager en daar gaat hij. Trots als een Pauw rijd hij een paar rondjes op het kamp en Eric wordt hartelijk bedankt hiervoor.
De zonnepaneeltjes doen hun werk en alle PowerBanks zijn weer opgeladen als het tegen 3 uur weer betrekt en gaat regenen en het, net als gisteren om deze tijd, begint te hagelen.
Khadar zit erbij in onze tent en we hebben het over dromen, werk het gezin en het yurt kamp.
Het begint nu echt hard te regenen en het wordt plots ook een stuk kouder. Dus gaat de kachel weer aan en we kruipen even onder de dekens tot de yurt opgewarmd is. Met de deur dicht is het trouwens best dunken in de yurt, dus onze headlights zijn wel handig. We gebruiken deze tijd om Polarsteps en onze blog weer te schrijven zodat, wanneer we weer netwerk hebben alles weer kan worden bijgewerkt voor de thuisblijvers en volgers.
Tegen 7 uur worden we weer gehaald voor het avondeten. We krijgen een lekkere, iets pittige linzensoep met brood en daarna gebakken aardappelen met tomaat en wortel erin gebakken. Nog steeds op ons verzoek geen vlees dus. Daarna drinken we thee en later een kop koffie.
We eten trouwens niet in de grote gastenyurt, maar in hun eigen keuken. Kleiner, gezelliger en veel warmer. En terwijl we eten komen alle gezinsleden en medewerkers een voor een bij ons zitten. Een jongen van 15 (een van de zonen des huizes) is onder de indruk van de grote handen van Bas en daagt hem uit voor een potje armpje drukken en er wordt wat geduwd en getrokken met handen en polsen met veel gelach en plezier. Hij blijft verder de hele avond in de buurt.
Eric tipt Khadar over een manier om kleine Ayla op zijn voet partje te laten rijden zoals hij dat vroeger met zijn kinderen ook heeft gedaan. En als Khadar dat even later doet krijgt hij Ayla niet meer van zijn voeten af en blijft hij aan de gang. “Daar kom je voorlopig niet meer vanaf …..😂” voorspellen we.
Ondertussen is het een gezellige boel in de keuken: Khadar, Ayla, schoonmoeder, grote schoonbroer, kleine schoonbroer (Bas z’n vriend), de paarden-jongen en het meisje dat schoonmoeder helpt. En wij drie natuurlijk.
Ook de handelaar in allerlei waren die langs kwam komt nog even binnen om hallo te zeggen en ons een hand te geven.
Al met al een fantastische avond tussen de Kyrgyziers.
Als we tegen 9 uur naar buiten lopen krijgen we het toetje van de dag: een fenomenale zonsondergang. De bergen steken als silhouetten af boven het meer, voor een oranje-rode gloed met een paar grazende koeien op de vlakte ervoor, waarop de yurts een bijzondere plaats innemen. Beter kan ik de gemaakte foto niet beschrijven.
We gaan onze yurt weer in en maken ons klaar voor het bed. Een jongen komt de kachel nog even goed opstoken voor de nacht en wij duiken onder de wol en werken eerst Polarsteps en de Blogteksten bij.
Morgen staat hopelijk weer een prachtige fietsregio op het programma, maar nu eerst lekker slapen.
Welterusten.
