Dag 8: door het Naryn dal richting Son Kol

Vandaag hebben we een soort brug-dag. We moeten 90km provinciale weg overbruggen door de hele lengte van het Naryn dal, om op het punt te komen waar we weer de bergen in kunnen richting het3000meterhoog gelegen Son Kol meer.

We slapen een beetje uit, tot ongeveer 8u. We eten ons Kyrgyzisch ontbijtje en halen daarna onze fietsen uit de garage waar ze keurig achter slot en grendel en onder het toeziend oog van de bewakergestald waren. Tassen op de fietsen en go …

Voordat we Naryn verlaten slaan we nog even proviand voor de komende dagen in in de supermarkt die we gisteren verkend hebben en we halen groente en fruit op de markt en rond 10:10u fietsen we danook echt weg. 

Hoe verder we van Naryn stad weg zijn, hoe minder mensen we tegen komen, maar iedereen tutert, zwaait en roep “hello” alsof ze ons al jaren kennen. 
In een dorpje pauzeren we even en halen voor elk een fles cola en een berg lolly’s voor de kinderen die we al gespot hadden. 
Dus zit even later het hele dorp onder de 12 jaar bij ons en worden onze fietsen van top tot teen geïnspecteerd. Mario maakt een geintje met het alarm op de fiets en de kids schaterenhetuit. 
Onder vele bye-bye’s worden we het dorp uitgeleid en vervolgen we onze weg. 
Een uur verderop pauzeren we in een soort bushokje, lekker in de schaduw, want met 35grC is het bloody hot. Naast ons spelen een paar meisjes achter hun huis en net zo hard dat wij het kunnenverstaan oefenen ze hun Engels “Hello” en “Hi”. 
Wij spelen een beetje mee en eten onze lunch: koekjes, brood en kaas. 

De tocht was trouwens veel mooier gebleken dan ik had gedacht. We fietsen op een voornamelijk licht aflopende, grotendeels geasfalteerde weg met een licht briesje in de rug door een enorm breed dalmet linksenrechts van ons de uitlopers van de enorm hoge bergen daarachter. Af en toe krijgen we door een kloof een blik op de wit besneeuwde vierduizenders van het massief dat daarachterligt. 
De bergen links zijn ook heel anders van kleur en structuur dan de bergen rechts, wat een bijzonder beeld geeft. 

Op 90km moeten we rechtsaf de bergen in en het eerste (, laatste en enige) plaatsje voor de komende periode heeft een winkeltje en Eric heeft het lumineuze idee daar eerst een flesje bier te kopen ente nuttigen voordat we de eerste hoogtemeters maken. Dus zitten we even later met een plastic literfles lokaal bier en drie Chinese theekopjes aan de pils. Een teut chips erbij en we voelen ons bijnathuis op dat stoepje voor de winkel. Dat smaakt naar meer, dus er wordt nog een flesje bier gehaald, dit keer een twee liter fles (het is net alsof je ice tee koopt) en nog een zak chips. Als alles op is en de benen vol bier zitten gaatjes we weer op pad.

We maken nog een paar hoogtemeters en 10km verder dan gepland vinden we een mooi plekje voor ons kamp aan een stroompje met uitzicht op debergen en een islamitisch kerkhof met haar indrukwekkende bouwsels. 

We maken ons kamp op, halen en zuiveren water, koken, eten, wassen af, maar pakken eerst een Vodka, want dat hoort zo. 

Uiteindelijk hebben we vandaag meer dan 100 kilometer gefietst met bijna 500 hoogtemeters 

Nu zitten we na te genieten van de dag en inmiddels is de zon onder, dus zal het wel snel wat frisser worden en tijd voor het bed. 
Welterusten.