Oh, wat hebben we lekker geslapen.
Vandaag nemen we een pauze-dag, even bijkomen van de afgelopen dagen en lekker even niet in het zadel. Goed eten, een pilsje en de nieuwe route uitstippelen.
Omdat we er geen wedstrijd van willen maken snijden we het deel naar het zuidelijke meer van onze route af. Op zich wel jammer omdat we dan die bijzondere landschappen niet zien, maar de route zal nog zwaarder zijn dan we al hebben gehad, deels ook door het ontbreken van een fatsoenlijk pad, maar deels alleen geiten paadjes en daar zijn onze fietsen en de bagage die we meezeulen toch echt niet geschikt voor. Dat zouden dus tientallen kilometers te voet moeten worden en daar hebben we simpelweg geen zin in en geen tijd voor.
Dus loopt de nieuwe route rechtstreeks van Naryn naar het oosten en na een dag fietsen schieten we omhoog naar het noorden, de bergen in. Twee dagen verder hopen we bij het 3000 meter hoog gelegen meer Son Kol te arriveren om daar misschien in een yurt kamp te kunnen slapen. En als we daar zin in hebben een dag pauze voordat we naar het volgende meer, richting Balykchy fietsen en d’n door naar het noorden van Balykchy aan het grote Issyk Kul meer.
Al met al weer zo’n 400km en zo’n 3000 hoogtemeters.
Daarna zijn we even Naryn ingelopen en hebben we ons verbaasd over de manier van leven in zo’n stadje. Op de auto’s, de mobieltjes en de kleding na lijkt de tijd hier honderd jaar stil te hebben gestaan. Het centrum lijkt een grote marktkraam door een aaneenschakeling van winkeltjes, kraampjes en open kofferbakken waar vanalles wordt verkocht. De straten zijn een soort van asfalt en de trottoirs zijn of betegeld of niet. In dat laaatsye geval, dat het meeste voorkomt loop je over aangetrapte aarde met links en rechts een sleuf als goot. Ik vraag me af hoe dat eruit ziet als het slecht weer is ???
We drinken een espresso en wat thee in een koffie barretje en eten daar een lunch terwijl het verkeer en de voetgangers aan ons voorbij trekken. Lekker relaxed.
Oh ja, we hebben ook een mooie supermarkt gevonden waar we met Google Translate in de hand alle producten bekijken. Wij, drie blanke reuzen zijn blijkbaar niet te vertrouwen want we worden constant geschaduwd door winkel meisjes die half zo groot zijn als ons en waarschijnlijk 70% lichter.
Terug in het hotel werken we op de kamer onze social media bij, bellen of appen even met het thuisfront en doen gewoon even niets totdat we om 7 uur in het luxe restaurant in het bijbehorende Grand Hotel kunnen gaan eten.
Vandaag nemen we een pauze-dag, even bijkomen van de afgelopen dagen en lekker even niet in het zadel. Goed eten, een pilsje en de nieuwe route uitstippelen.
Omdat we er geen wedstrijd van willen maken snijden we het deel naar het zuidelijke meer van onze route af. Op zich wel jammer omdat we dan die bijzondere landschappen niet zien, maar de route zal nog zwaarder zijn dan we al hebben gehad, deels ook door het ontbreken van een fatsoenlijk pad, maar deels alleen geiten paadjes en daar zijn onze fietsen en de bagage die we meezeulen toch echt niet geschikt voor. Dat zouden dus tientallen kilometers te voet moeten worden en daar hebben we simpelweg geen zin in en geen tijd voor.
Dus loopt de nieuwe route rechtstreeks van Naryn naar het oosten en na een dag fietsen schieten we omhoog naar het noorden, de bergen in. Twee dagen verder hopen we bij het 3000 meter hoog gelegen meer Son Kol te arriveren om daar misschien in een yurt kamp te kunnen slapen. En als we daar zin in hebben een dag pauze voordat we naar het volgende meer, richting Balykchy fietsen en d’n door naar het noorden van Balykchy aan het grote Issyk Kul meer.
Al met al weer zo’n 400km en zo’n 3000 hoogtemeters.
Daarna zijn we even Naryn ingelopen en hebben we ons verbaasd over de manier van leven in zo’n stadje. Op de auto’s, de mobieltjes en de kleding na lijkt de tijd hier honderd jaar stil te hebben gestaan. Het centrum lijkt een grote marktkraam door een aaneenschakeling van winkeltjes, kraampjes en open kofferbakken waar vanalles wordt verkocht. De straten zijn een soort van asfalt en de trottoirs zijn of betegeld of niet. In dat laaatsye geval, dat het meeste voorkomt loop je over aangetrapte aarde met links en rechts een sleuf als goot. Ik vraag me af hoe dat eruit ziet als het slecht weer is ???
We drinken een espresso en wat thee in een koffie barretje en eten daar een lunch terwijl het verkeer en de voetgangers aan ons voorbij trekken. Lekker relaxed.
Oh ja, we hebben ook een mooie supermarkt gevonden waar we met Google Translate in de hand alle producten bekijken. Wij, drie blanke reuzen zijn blijkbaar niet te vertrouwen want we worden constant geschaduwd door winkel meisjes die half zo groot zijn als ons en waarschijnlijk 70% lichter.
Terug in het hotel werken we op de kamer onze social media bij, bellen of appen even met het thuisfront en doen gewoon even niets totdat we om 7 uur in het luxe restaurant in het bijbehorende Grand Hotel kunnen gaan eten.
Reactie schrijven
Dees (woensdag, 22 juni 2022 18:44)
Succes met de volgende etappe, en geniet van de omgeving. �����