Vandaag worden we om 7u wakker. Mario heeft als altijd “geslapen als een dooie”, maar Eric en Bas hebben wat last gehad van de hoogte en misschien wel wat oververmoeid van de inspanningen van gisteren, dus niet top geslapen. Bas heeft het behoorlijk koud gehad, dus dat kan ook een reden zijn.
Als we buiten komen is de wereld waar nog schaduw is bevroren en ook onze waterzak zit vol ijs.
Gelukkig is het een stralende de dag en we beginnen heel relaxed met eten (koekjes en muesli repen) en koffie. We wassen ons in het riviertje en op ons dooie gemak ruimen we op terwijl de dag ons opwarmt.
We fietsen vandaag zo’n 57km en maar 263 hoogtemeters en maar liefst 814 daal-meters over een goede onverharde weg met af en toe een stroompje dat ons pad doorkruist. Soms hebben we gelukt en is er een bruggetje, maar af en toe moeten we erdoorheen fietsen of er doorheen waden, soms tot onder de knieën door het water. We voelen ons best avontuurlijk 😉
We nemen een lange pauze in het veld en we maken soep om de energie weer wat op peil te brengen na de extreme dag van gisteren die Eric en Bas nog parten speelt. Eric en Mario wagen zich aan de super hot spicy noodles die Michel ons heeft meegegeven. Bas slaat graag over, want die vind een banaan nog spicy 🥵
Een paar kinderen en jonge jongens komen op paarden langs (iedereen gaat hier te paard) en ze krijgen allemaal een lolly van ome Mario.
Het mooiste van de dag is het landschap. Hiervoor doen we dit!! We volgen een geweldig dal met af en toe een kudden paarden, schapen of koeien die we uiteen drijven.
Onderweg komen ons drie jonge mannen in een terreinauto tegen en na een begroeting in het Engels kunnen we over op het Nederlands; ze komen uit Ede en Arnhem.
Het laatste stukje van de rit vandaag gaat aan het einde van het dal een beetje omhoog en we komen in een nieuw en veel kleiner dal uit. Daar maken we ons kamp op bij een bruggetje over de rivier op een veldje dat bedekt is met wilde tijm. Overal waar we lopen ruikt het heerlijk (en dat zal na vier volle fiets dagen niet aan ons liggen).
We wijken trouwens weer af van de geplande route om een lastiger stuk te vermijden. Die geplande route gaan we sowieso los laten, omdat we daar al een dag op achter lopen door de mooie pas die we gedaan hebben. En we hebben geen zin om er een wedstrijd van te maken en tijd in te halen. Dus wordt onze route per dag bepaald. Is eigenlijk ook veel leuker zo.
We krijgen ons vaste ritueel van de stoeltjes opzetten, dan eerst relaxen met een vodka en daarna pas de tent opbouwen. Bas haalt water, Mario en Eric zetten de tent op, Eric kookt, we eten en na het eten gaat de zon onder en wordt het koud. Dus gaan we weer naar bed.
Welterusten.
Reactie schrijven