Vrijdagvond 2 April, het is weer tijd voor een vergadering.
Niet alleen om de punten op de i te zetten, maar vooral ook om het enthousiasme en de spanning van de aanstaande reis te voeden.
Nog maar 10 weken en dan zijn we er! We kijken nog wat YouTube-jes en fantaseren dat wij het zijn die daar fietsen, geweldig.
Maar dan toch ook de puntjes op de i. We nemen onze (best uitgebreide) lijsten door, waarin we zaken afstemmen zoals de verdeling van het geld en de reeds gekochte zaken, de afstemming van de spullen die gezamenlijk meegaan - we nemen iets dubbel mee dat niet nodig is om gewicht te besparen - en natuurlijk de paklijsten. Zo zorgt Eric voor alle EHBO spullen en het kook-en keukengerei, Bas zorgt voor alle onderhouds- en reparatie spullen voor fietsen, tent en slaapmatjes en Mario zorgt voor de tent en de gehele administratie. Mario zorgt ook voor het contact met de Cube dealer in Bishkek, die al heeft toegezegd ons te willen helpen met transfers en als noodpost voor ons klaar wil staan, mochten we in (fietstechnische) nood verkeren. Dus hebben we het idee opgevat dat hij ons ophaalt van de luchthaven, we bij hem in de werkplaats de fietsen monteren en inspecteren en dat we de transortdozen en onze reisbagage daar in bewaring kunnen geven, waarna hij ons via een supermarkt voor inkoop proviant naar onze startplaats in Balykshi brengt.
Daar stappen we op de fiets en leggen de eerste 25km af en slapen meteen de eerste nacht in ons eigen kamp. Van daaruit maken we een inschatting van de dagelijks te fietsen afstand in relatie tot de te overwinnen hoogtemeters.
Niet onbelangrijk worden onze afspraken afgestoft en geupdate die we voor de beklimming van de Aconcagua maakten in het geval van een calamiteit. Met andere woorden, in eerste plaats onze gouden regel “Samen uit, Samen thuis” en daarnaast hebben we afgesproken wat we doen als een van ons een blessure krijgt voordat we vertrekken of als we on route zijn en is afgesproken wat we doen als er thuis iets gebeurt met ouders en gezin. Dat hebben we allemaal opgeschreven en als zo’n situatie zich voordoet wijken we alleen van die afspraken af als we het daar unaniem over eens zijn.
We checken de vluchtgegevens nog eens en we boeken alvast het beste hotel in Bishkek voor de laatste 2 nachten, voordat we het vliegtuig terug nemen.
We hebben geregeld dat we een fiets-noodreparatie-cursus bij fietsspecialist Peeten in Baarlo krijgen (alvast dank daarvoor) en dat daar de fietsen zo’n 6 weken voor de reis grondig gecontroleerd en zo nodig hersteld worden.
Natuurlijk wordt er onder het genot van een paar wijntjes nog gefantaseerd over deze reis en de doelen die we daarna willen bereiken “if you can dream is, you can do it”
Niet alleen om de punten op de i te zetten, maar vooral ook om het enthousiasme en de spanning van de aanstaande reis te voeden.
Nog maar 10 weken en dan zijn we er! We kijken nog wat YouTube-jes en fantaseren dat wij het zijn die daar fietsen, geweldig.
Maar dan toch ook de puntjes op de i. We nemen onze (best uitgebreide) lijsten door, waarin we zaken afstemmen zoals de verdeling van het geld en de reeds gekochte zaken, de afstemming van de spullen die gezamenlijk meegaan - we nemen iets dubbel mee dat niet nodig is om gewicht te besparen - en natuurlijk de paklijsten. Zo zorgt Eric voor alle EHBO spullen en het kook-en keukengerei, Bas zorgt voor alle onderhouds- en reparatie spullen voor fietsen, tent en slaapmatjes en Mario zorgt voor de tent en de gehele administratie. Mario zorgt ook voor het contact met de Cube dealer in Bishkek, die al heeft toegezegd ons te willen helpen met transfers en als noodpost voor ons klaar wil staan, mochten we in (fietstechnische) nood verkeren. Dus hebben we het idee opgevat dat hij ons ophaalt van de luchthaven, we bij hem in de werkplaats de fietsen monteren en inspecteren en dat we de transortdozen en onze reisbagage daar in bewaring kunnen geven, waarna hij ons via een supermarkt voor inkoop proviant naar onze startplaats in Balykshi brengt.
Daar stappen we op de fiets en leggen de eerste 25km af en slapen meteen de eerste nacht in ons eigen kamp. Van daaruit maken we een inschatting van de dagelijks te fietsen afstand in relatie tot de te overwinnen hoogtemeters.
Niet onbelangrijk worden onze afspraken afgestoft en geupdate die we voor de beklimming van de Aconcagua maakten in het geval van een calamiteit. Met andere woorden, in eerste plaats onze gouden regel “Samen uit, Samen thuis” en daarnaast hebben we afgesproken wat we doen als een van ons een blessure krijgt voordat we vertrekken of als we on route zijn en is afgesproken wat we doen als er thuis iets gebeurt met ouders en gezin. Dat hebben we allemaal opgeschreven en als zo’n situatie zich voordoet wijken we alleen van die afspraken af als we het daar unaniem over eens zijn.
We checken de vluchtgegevens nog eens en we boeken alvast het beste hotel in Bishkek voor de laatste 2 nachten, voordat we het vliegtuig terug nemen.
We hebben geregeld dat we een fiets-noodreparatie-cursus bij fietsspecialist Peeten in Baarlo krijgen (alvast dank daarvoor) en dat daar de fietsen zo’n 6 weken voor de reis grondig gecontroleerd en zo nodig hersteld worden.
Natuurlijk wordt er onder het genot van een paar wijntjes nog gefantaseerd over deze reis en de doelen die we daarna willen bereiken “if you can dream is, you can do it”
Reactie schrijven