Op deze koude zondagochtend, we starten met min 3, fietsen we een ronde door ons mooie Duitse achterland.
Via de Venlose Grote Heide gaat het via de Leuther Mühle richting de Nette, die we volgen richting Brüggen.
Het is in het begin wat mistig en de zon doet haar best daar doorheen te komen. Daardoor wordt een mooi effect gecreëerd en fietsen we door een mooi en geheimzinnig ogend landschap.
Bas zijn fiets heeft een rammeltje bij het voor-spatbord en even stoppen we om alle schroefjes aan te draaien. Helaas, het rammeltje blijft; thuis even naar kijken, want dat is wel mega irritant, “kump good”.
Vanaf Brüggen volgen we de Swalm weer terug richting Nederland om net op de grens naar het noorden af te buigen en via de steilrand komen we weer in Venlo uit. Onderweg hebben we wel nog een lekkere “koffie to go” bij het Grenscafé bij de Witte Steen gedronken.
We hebben bijna 60km gefietst, waarvan naar schatting zo’n 50 km onverhard, tot en met single trails toe. De fietsen presteren fantastisch, maar zijn wel door alle modder behoorlijk vies geworden. Dus worden die bij thuiskomst eerst bij Ma Driessen afgespoten. Jammer dat ons zondagochtend-ritueel bij haar met gebakken eitjes met spek, melk, koffie, pindarotsjes en misschien een portje na, nu even niet kan door de corona-maatregelen. Maar ook dat “kump good”.
Via de Venlose Grote Heide gaat het via de Leuther Mühle richting de Nette, die we volgen richting Brüggen.
Het is in het begin wat mistig en de zon doet haar best daar doorheen te komen. Daardoor wordt een mooi effect gecreëerd en fietsen we door een mooi en geheimzinnig ogend landschap.
Bas zijn fiets heeft een rammeltje bij het voor-spatbord en even stoppen we om alle schroefjes aan te draaien. Helaas, het rammeltje blijft; thuis even naar kijken, want dat is wel mega irritant, “kump good”.
Vanaf Brüggen volgen we de Swalm weer terug richting Nederland om net op de grens naar het noorden af te buigen en via de steilrand komen we weer in Venlo uit. Onderweg hebben we wel nog een lekkere “koffie to go” bij het Grenscafé bij de Witte Steen gedronken.
We hebben bijna 60km gefietst, waarvan naar schatting zo’n 50 km onverhard, tot en met single trails toe. De fietsen presteren fantastisch, maar zijn wel door alle modder behoorlijk vies geworden. Dus worden die bij thuiskomst eerst bij Ma Driessen afgespoten. Jammer dat ons zondagochtend-ritueel bij haar met gebakken eitjes met spek, melk, koffie, pindarotsjes en misschien een portje na, nu even niet kan door de corona-maatregelen. Maar ook dat “kump good”.
